Bu videoda, üç farklı yarasa türünün ekolokasyon seslerini görebiliriz. Yarasaların ekolokasyon sesleri genellikle insan kulağının duyma aralığı (20 Hz-20kHz) dışındadır. Sayfadaki sosyal çağrı dışındaki ses kayıtları, duyulabilir hale gelmesi için 1/10 hızda yavaşlatılmıştır.

 

Beslenme Vızıltısı

Yarasalar, avlanmak için de ekolokasyon seslerini kullanırlar. Bu videoda, görselde birinci saniyede bir yarasanın beslenme vızıltısı (ing. feeding buzz)’nı görebiliriz. Yarasanın, avına yaklaşması ile birlikte daha sık ses dalgası gönderdiğini, avını avladıktan sonra ise normal ekolokasyon düzenine döndüğünü görebiliriz.

 

Sosyalleşme Çağrısı

Yarasaların iletişim kurmak için kullandığı seslere sosyalleşme çağrısı denir. Bu çağrılar yön bulma çağrılarına göre daha düşük frekanstadır. Bu videoda, 0.8s-1s aralığında, yarasanın sosyal çağrılarını görebiliriz.

Morfolojik özellikleri: Türkiye’nin en küçük yarasa türlerinden olan Cüce yarasa, kısa kulaklıdır ve kahverengi bir kürke sahiptir. 35 ila 50 mm gövde ve kafa uzunluğuna sahiptir ve 4 ila 8 gram ağırlığındadır.  

Habitat: Şehir merkezlerinden kırsal insan yerleşimlerine kadar hemen hemen tüm habitatlarda yaşayan, habitat gereksinimleri açısından oldukça esnek bir türdür.

Ekolokasyon çağrısı: Tepe frekansı 43-48 kHz arasındadır. Sosyal çağrıları oldukça karakteristiktir ve genellikle 17 ile 20KHz arasında uç frekanslara sahip 4-5 çağrıdan oluşur.  

Morfolojik özellikleri: Diğer Pipistrellus yarasalarla karşılaştırıldığında Sertderili yarasa, orta büyüklükte bir yarasadır. Kürk sırt tarafında koyu kahverengiyken, kuyruk zarına uzanan kısım daha açık kahverengidir. 6-16 g arasında vücut ağırlığı olan Sertderili yarasanın kanat açıklığı yaklaşık 220-250 mm iken, gövde ve kafa uzunluğu 45-55 mm arasındadır.

Habitat: Sulak alanlara yakın ormanlık alanlarda yaşamayı tercih ederler. Bina çatılarında ve ağaç kovuklarında yaz aylarında konaklarlar. Mağara girişlerinde, kayalık alanlardaki yarıklarda ise kış uykusuna yatmayı tercih ederler.

Ekolokasyon çağrısı: Tepe frekansı 35-40 kHz aralığındadır. P. kuhlii ile ekolokasyon çağrıları oldukça benzerdir. Fakat sosyal çağrılara bakılarak kesin bir ayrım yapmak mümkündür.

Morfolojik özellikleri: Bu türün gövde-kafa büyüklüğü 40-50 mm arasında, kanat açıklığı 210-230 mm arasındadır. Bu türün ağırlığı 5 ila 10 g arasında olabilir. Kürkü koyu kahverengiden açık kahverengiye kadar değişebilir. Sırt derisi bej veya sarımsı kahverengi olup, genellikle beyazımsı veya sarımsı olan ventral kısımdaki kürkten daha koyudur.

Habitat: Şehirleşmenin yaygın olduğu yerlerde yayılan bir türdür. 1000 metrenin altındaki rakımlarda yayılmıştır. Yerleşim alanlarındaki sokak lambalarının altında avlanırken sıklıkla görülür.

Ekolokasyon çağrısı: Ekolokasyon çağrılarının tepe frekansı 34–39 kHz arasındadır. Sosyal çağrılara dayanarak P. nathusii türünden güvenilir bir ayrım yapmak mümkündür. Sosyal çağrılarının uç frekansı 14-17 kHz arasındadır ve diğer Pipistrellus yarasa türlerinden daha düşüktür.

Morfolojik özellikleri: Orta büyüklükte olan uzunkanatlı yarasanın baş-gövde uzunluğu 48-65 mm uzunluğunda, ağırlığı ise 9-16 g arasındadır. Kanat açıklığı 305-350 mm arasındadır. Sırt kısmındaki kürk grimsi bir tondayken, karın kısmı daha açık renklidir. Kavisli ve kısa bir tragusa sahip olan M. schreibersii’nin, burnu oldukça küçüktür.

Habitat: Habitat seçimleri oldukça değişken olan M. schreibersii’ye en sık mağaralarda ve madenlerde rastlanır. Açık alanlarda, ormanlarda ve kırsal yerleşim yerlerinde de konaklayabilen bu canlılara, genellikle deniz seviyesinden 1400 metre yüksekliğe kadar rastlanmaktadır.

Ekolokasyon çağrısı: Ekolokasyon çağrıları, 49-53 kHz aralığında değişen tepe frekansları ile ayırt edilir.

Morfolojik özellikleri: Sırt ve karnı koyu kahverengi bir kürke sahiptir. 22-26 g arasında olan E. serotinus’un gövde-baş uzunluğu 62-80 mm arasındayken, kanat açıklığı 320-380 mm arasındadır. Kanatları diğer türlere göre oldukça geniştir.

Habitat: Tarım arazileri, şehirleşmenin olduğu bölgeler, açık alanlar, orman kenarları gibi alanlarda yaşamayı tercih ederler. Şehirleşmenin olduğu bölgelerde binalarda, bina olmayan yerlerde ise ağaçlarda tünerler.

Ekolokosyan çağrıları: Tepe frekansları genellikle 22-24 kHz aralığındadır. Çağrıları daha düzensizdir.

Morfolojik özellikleri: Nyctalus türlerinin en ayırt edici özelliği mantar şeklindeki traguslarıdır. Kürkü uzun ve kahverengidir. Diğer Nyctalus türlerine göre daha küçüktür. Gövde-baş uzunluğu 48-68 mm arasındayken, ağırlığı 11-20 g arasındadır.

Habitat: Genellikle ormanlık alanlarda ve parklarda bulunur. Göç eden bir yarasa türüdür.

Ekolokasyon çağrısı: Tepe frekansı 21-26 kHz arasındadır. Diğer Nyctalus yarasa türlerine göre daha yüksek frekansta çağrılar kullanırlar. Bazı kayıtlarda N. noctula ile benzer karakterde sesler kullanırlar.

Morfolojik özellikleri: Diğer Nyctalus türleri gibi mantar şeklinde tragusları vardır. Kürkü kısa ve kahverengidir. Ortalama 25-30 g ağırlığında olan Akşamcı yarasanın gövde-baş uzunluğu 60-85 mm aralığındadır.

Habitat: Ormanlarda yaşamayı tercih eden bu yarasa türü, su kütlelerine yakın yerlerde avlanır.

Ekolokasyon çağrısı: Tepe frekansı 17-22 kHz arasında olan Akşamcı yarasa, açık alanlarda N. lasiopterus, sık ağaçlık alanlarda ise N. leisleri türleri ile benzer sesler çıkarmaktalar.

Morfolojik özellikleri: Türkiye’nin en büyük böcekçil yarasasıdır. Geniş ve güçlü ağız yapısına ve oldukça büyük bir gövdeye sahiptir. Kahverengi ve yoğun bir kürkü vardır. Gövde-baş uzunluğu 84-104 mm arasındayken, ağırlığı ise 41-76 g arasındadır.

Habitat: Yaşlı ağaçlardan oluşan habitatlarda yaşamayı tercih ederler. Avlanmak için sulak alanları kullanırlar.

Ekolokasyon çağrısı: Tepe frekansları 13-16 kHz arasındadır. Nyctalus türleri arasında en düşük frekansta çağrıları N. lasiopterus kullanır. Çağrıları çıplak kulakla duyulabilir.

Morfolojik özellikleri: Büyük kulaklara, uzun buruna ve oldukça uzun kanatlara sahiptir. Kürkü kısa ve siyah-gri-kahverengi renktedir. Gövde-baş uzunluğu 81-92 mm arasındadır. Vücut ağırlıkları ise 28-57 g arasındadır.

Habitat: Genellikle karstik ve kayalık alanlarda yaşamayı tercih ederler. Ormanların üstünde, yüksek alanlarda avlanırlar.

Ekolokasyon çağrısı: Tepe frekansları 9-14 kHz arasındadır ve çıplak kulak ile duyulabilir.

Morfolojik özellikleri: B. Barbastellus, karakteristik basık bir buruna sahip, orta büyüklükte, yoğun ve koyu kahverengi-siyah kürklü ve geniş kulaklı bir yarasadır. 6-13 g arasında vücut ağırlığı olan bu yarasanın gövde-baş uzunluğu 40-55 mm arasında, kanat açıklığı ise 26-29 cm arasındadır.

Habitat: Eski ormanların bulunduğu alanlarda, ağaç kovuklarında yaşamayı tercih ederler. Kış uykusunda, mağaraları, madenleri ve yer altı sığınaklarını tercih ederler.

Ekolokasyon çağrısı: İki çağrı türü vardır. Bunlardan ilki, 33-49 kHz arasında başlar ve 24-27 kHz’e kadar düşer. Tepe frekansı ortalama 33 kHz’dir. İkinci çağrı türü ise 37-47 kHz aralığında başlar ve 24-37 kHz’e kadar düşer. İkinci çağrı, sonogramda düz bir dışbükey eğri şeklinde görülür.

Morfolojik özellikleri: Mağarada yaşayan yarasa türleri arasında en küçük olandır. Burunları nal şeklindedir. Sırtındaki kürkü kahverengi/sarımsı kahverengiyken, karınları açık gri renge sahiptir. Genç bireylerin kürk renkleri gridir. Kanat açıklığı 190-255 mm arasındayken, ağırlığı 4-9 g’dır.

Habitat: Mağaralarda ve kullanılmayan binalarda sıklıkla rastlanır.

Ekolokasyon çağrısı: Nalburunlu yarasaların ekolokasyon çağrıları diğer yarasalara göre oldukça farklıdır. Ekolokasyon çağrılarını, burun deliklerinden üretirler ve sabit frekanslı çağrılar üretirler. Birçok yarasa türüne göre daha yüksek frekansta çağrılar yaparlar. 108-114 kHz arasında çağrıların uzunluğu 60 ms’yi bulabilir.

Morfolojik özellikleri: Türkiye ve Avrupa’daki en büyük nalburunlu yarasa türüdür. Sırt kürkü kahverengi/gri kahverengidir. Genç bireyler gri kürke sahiptir. 330-400 mm kanat açıklığına sahiptir ve vücut ağırlıkları 18-24 g arasındadır.

Habitat: Kış aylarında mağaralarda uyumayı tercih eden Büyük Nalburunlu yarasa, yaz aylarında mağara girişine yakın bölgelerde tünemeyi tercih eder. Kullanılmayan insan yapımı binalarda da tüneyebilir.

Ekolokasyon çağrısı: Küçük Nalburunlu yarasa gibi, sabit frekanslı (79-84 kHz arasında) çağrılar üretir.

Farekulaklı yarasalar, Türkiye’de oldukça geniş bir tür dağılımına sahiptir. Ekolokasyon çağrıları ile tür tanımı yapmak oldukça zordur, bu nedenle genellikle cins belirlendikten sonra tür ayrımı yapılmaz. Aşağıda Myotis tür grubuna ait bir ekolokasyon ses kaydı görülmektedir.

 

Aşağıda Myotis cinsi yarasa türlerinden Türkiye’de gözlemlenmiş olanlar gösterilmektedir.

Myotis myotis

Myotis blythii

Myotis daubentonii

Myotis capaccinii

Myotis brandtii

Myotis mystacinus

Myotis aurascens

Myotis nipalensis

Myotis alcathoe

Myotis emarginatus

Myotis bechsteinii

Myotis nattereri

Myotis schaubi

Morfolojik özellikleri: Bu iki farekulaklı yarasa türü, birbiri ile oldukça benzerdir ve ancak detaylı ölçümler yapılarak ayırt edilebilir. Türkiye’deki büyük yarasa türlerindendir ve ayırt etmesi zor olduğu için büyük Myotis olarak raporlandırılırlar. Uzun ve geniş burunlu bu yarasaların sırt kürkü kızılımsı-grimsi kahverengiyken, karın bölgesi kirli beyaz/gri renktedir.

Habitat: Mağaralarda ve insan yapımı kullanılmayan binalarda tünerler.

Ekolokasyon çağrısı: Ekolokasyon çağrıları birbirine oldukça benzerdir ve tür ayrımı yapmak zordur. 70-120 kHz arasında başlayan çağrılar, 26-29 kHz arasında sona erer.

Rousettus aegyptiacus

Rhinolophus ferrumequinum

Rhinolophus hipposideros

Rhinolophus euryale

Rhinolophus blasii

Rhinolophus mehelyi

Taphozous nudiventris

Myotis myotis

Myotis blythii

Myotis daubentonii

Myotis capaccinii

Myotis brandtii

Myotis mystacinus

Myotis aurascens

Myotis nipalensis

Myotis alcathoe

Myotis emarginatus

Myotis bechsteinii

Myotis nattereri

Myotis schaubi

Nyctalus noctula

Nyctalus leisleri

Nyctalus lasiopterus

Eptesicus serotinus

Eptesicus anatolicus

Vespertilio murinus

Pipistrellus pipistrellus

Pipistrellus pygmaeus

Pipistrellus kuhlii

Pipistrellus nathusii

Hypsugo savii

Plecotus auritus

Plecotus macrobullaris

Plecotus austriacus

Plecotus kolombatovici

Barbastella barbastellus

Miniopterus schreibersii

Tadarida teniotis

Eptesicus bottae

Eptesicus nilssonii